İhanet Fuarı-Ayhan Keser

[reptile89]

Uluslararası Irak Fuarı’nın dördüncüsü bugün sona eriyor. Dört gün süren Fuar’ın bilançosunu çıkarmak için erken sayılabilir ancak önceki üç yılda yaşananlara bu yıl eklenenler düşünüldüğünde şimdiden bir şeyler yazmak mümkün.

Öncelikle başlığa da taşıdığım ana fikri sorgulamak gerekir. soL sayfalarına haklı nedenlerle bir işgal fuarı olarak yansıyan bu fuara neden ihanet fuarı demeyi tercih ettim? Ve Gaziantep’ten Antep’e giden yol bizi hangi açıdan ilgilendirir?

ABD’nin Irak’ı işgalinin bir sonucu olarak ve direniş nedeniyle Irak’ta yapılamadığı için Gaziantep’te yapılmaya başlanan bu Fuar ilk bakışta sadece bir işgal fuarı olarak görülebilir. Yerle bir edilmiş bir ülkenin yeniden yapılandırılması ve bin bir çeşit ihtiyacının karşılanması için düzenlendiği için elbette işgalin yerleşikliğini ve düzeni tesis etmesini sağlıyor.

Bir diğer unsur da Irak pazarının ve Irak halkına ait olması gereken kaynakların uluslararası sermayeye açılması yönündeki çabalar olunca “işgal fuarı” saptaması kaçınılmaz oluyor.

Ancak ben işin Türkiye ve Gaziantep ile ilişkisine bakmayı tercih ediyorum. Bu açıdan ortada sadece işgalcilere yardım ve yataklık değil açık bir ihanet de söz konusu.

Burada öncelikle Gaziantep’ten Antep’e giden yola değinmem gerekiyor.

Daha önce da yazdım: Gaziantep kenti içinden geçtiğimiz süreçte önemli bir dönüşüm yaşamaktadır. Kentin sınai altyapısı önemsizleştirilirken bir turizm ve ticaret kenti kimliği kazanması için her yol denenmektedir. Bu sürecin sonuna varıldığında, ortada bugünkü anlamıyla bir Gaziantep kalmayacağı açıktır. Yerine gelecek olan ise, küçük esnaf işçiliğine ve hizmet sektörüne dayalı, Ortadoğu ticaretinin uğrak noktalarından biri olan ve batılı sermayedarlara aynı zamanda mistik doğu hizmeti de sunan bir şey olacaktır.

Bu yeni şeye Gaziantep demek kentin dönüşümünün sonuçlarını yok saymak olacağı için “Antep’e giden yol” demeyi tercih ettim. Çünkü bu stratejinin temelinde Yeni Osmanlı projesine uyum esas alınmaktadır.

Fuar’ın bundan böyle Irak, İran, Suriye, Lübnan ve Ürdün ile birlikte düzenlenen bir Ortadoğu Yatırım Fuarı’na dönüştürülmek istenmesi meselenin Irak’tan çıktığını ve BOP ile bağlantılı Yeni Osmanlı seferleri ile birlikte düşünülmesinin şart olduğunu ortaya koyuyor..

Bu açıdan şimdiden gözüme çarpan birkaç gelişmeyi soL okuyucularıyla paylaşmam durumu daha da netleştirecektir.

Birincisi; Erbil Sanayi ve Ticaret Odası Başkanı Dara Jalil Al-Khayat’ın Fuar’dan duyduğu memnuniyeti vurgulamasıdır. Al-Khayat’ın memnuniyetinin altında Fuar’ın iki ülkeyi yakınlaştırması yatmaktadır ve bu açıdan Kürt sorununda Barzani etkisi üzerinden yol almak isteyen Türkiye için bu ilişkiler eskisine oranla daha değerli hale gelmiştir.

İkincisi; Bizce Yağları Genel Müdürü Celal Kadooğlu’nun Irak Fuarı’nın kriz ortamında ticareti geliştirerek her iki ülkeye de önemli katkısının olacağını ifade etmesidir. Kadooğlu Gaziantep’te gelişmekte olan Barzanici sermayenin önemli bir unsurudur ve DTP ile de ilişki içindedir. Fuar, Barzani ile Türkiye’nin ilişkilerinin “tamamen duygusal” boyutunu perçinlemiştir.

Bu iki örnek ortada sadece ticaretin olmadığını göstermektedir. Dolayısıyla Yeni Osmanlı yanlısı her adım gibi bu Fuar da ihanet damgasını yemelidir.

Meselenin bir başka yönü ise Gaziantep’in “gazi” kimliği ile ilgilidir. İşgal görmüş ve işgale sadece kendi imkanlarıyla direnmiş bir kentte bir başka ülkenin işgalinin doğrudan bir parçası olan bir fuar düzenlenmesi bile ihanet sayılmalıdır.

Gaziantep’in işgali sırasında “işgal yerleşse de biz de işimize baksak” diyerek çocuklarının cepheye gitmemesi için çabalayan Gaziantepli zenginler, bugün giydikleri patron kıyafetleri ile aynı ihaneti sürdürmektedirler.

Bu fuarı düzenleyen Gaziantep Sanayi Odası ve Gaziantep Ticaret Odası, herhangi bir şekilde kentlerinin ve ülkelerinin işgali halinde, direnmek yerine komşu ülkelerden birinde fuar düzenleyeceklerini ilan etmiş olmaktadırlar. Dolayısıyla bu fuar bir işgal fuarı olduğu kadar bir ihanet fuarıdır da.

Abarttığımı düşünenler için herkesin içini sızlatacak bir hatırlatma yapmak zorundayım: Fransız sermayesi Carrefour, Şirehanı şubesini 25 Aralık 2007’de Gaziantep Valisi Süleyman Kamçı’nın da katılımıyla açmıştır. 25 Aralık, Antep’in Fransız işgalinden kurtarıldığı yani gazilik ünvanına vesile olan gündür.

Karayılan’la, Şahin Bey’le ve daha nice yoksulla birlikte saf tutup memleketlerini işgalden kurtaran Gaziantepliler bu ihaneti asla unutmamalıdır.

İşçi sınıfımız, tıpkı 1920’lerde olduğu gibi memleketine sahip çıkmalı, asla onun kaderini zenginlere, patronlara bırakmamalıdır.

14 Haziran günü Gaziantep’te yapılacak toplantıya krizin yanı sıra bu pencereden da bakılmalı ve işçi sınıfı yurtsever saflara kazanılması için değerlendirilmelidir.